طبیعت زیبا

ییلاقات ماسال از اون سفرایی بود که دو سالی منتظر فرصتی بودیم تا بریم.مسیری زیبا با جنگلهای انبوه و سرسبز ییلاقاتی با دید عالی که هر چه بالاتر می رفتی خنک تر می شد.و در طول مسیر گاهی هم مه همراهیمون می کرد.البته مه تو طبیعت برامون همراه خوبی بوده و جاهایی که احتمال دیدن مه باشه ،سراغمون اومده و بهمون سر زده.غرب استان گیلان رو خیلی دوست دارم.مخصوصا جایی که استان گیلان و استان اردبیل با هم همرز می شن و هم آغوشی می کنن و کوه های تالش بینشون قرار می گیره.ییلاقاتی رو می تونی پیدا کنی و ببینی که خیلی هاشون هنوز ناشناخته است و بکر مونده و میشه رفت و چند روزی توش خلوت کرد و به دور از دغدغه و شلوغی شهر تهران در سکوت طبیعت و سرود رود و نغمه ی پرندگان آسود.گرچه ییلاقات ماسال تو این چند سال توریستی شده و یه سری آژانس ها اونجا تور برگزار می کنن ولی باز به دلیل مصافتش تا تهران و اینکه خیلی از جاده ش خاکیه و گردشگرا باید سوار نیسان شن و...هنوز هم میشه یه جایی در دلش خلوت کرد و در سکوت شب و بازی ستاره ها دل به طبیعت داد.

طالب دره

ساعت پنج و ده دقیقه عصر روز چهارشنبه  بیست و پنجم تیر ماه از تهران خارج شدیم.باید تا قبل اینکه هوا تاریک شه یه جایی خودمون رو می رسوندیم و شب اونجا می موندیم.هوا تاریک شده بود و ما نزدیک امامزاده هاشم بودیم.یه مسیر فرعی قبل امامزاده هاشم که می رفت تو جنگل رو رفتیم تا شاید جای خوبی برای کمپ پیدا کنیم.